رابطه سبک های دلبستگی با سبک های مقابله ای اجتنابی مادران دانش آموزان با آسیب شنوایی

زمینه و هدف: الگوی دلبستگی، تعیین­ کننده آمادگی فرد برای حل و فصل مشکلات و سازش­ یافتگی­ ها در برابر مشکلات و کام ­نایافتگی­ ها است. هدف این مطالعه بررسی رابطه سبک­ های دلبستگی با سبک­ های مقابله ­ای اجتنابی مادران دانش ­آموزان مبتلا به آسیب شنوایی است. روش: در مطالعه­ همبستگی حاضر، با استفاده از روش سر­شماری 151 مادر دارای فرزند با آسیب شنوایی مشغول به تحصیل در دوره ابتدایی مدارس استثنایی شهر تبریز و حومه در سال تحصیلی 93-1392 انتخاب شدند و پرسش نامه سبک دلبستگی بزرگسالان (رد و کولین، 1990) و پرسش نامه سبک­ های مقابله ­ای (اندلر و پارکر، 1990) را تکمیل کردند. یافته­ ها: نتایج نشان داد دلبستگی ناایمن اجتنابی مادران دارای دانش‌آموزان با آسیب شنوایی توانسته به طور معناداری سبک­ های مقابله ­ای اجتنابی آنها را پیش ­بینی کند (t=2،P<0/04)، ولی دلبستگی ایمن (t=0/91،P≤0/36) و ناایمن دوسوگرا ((t=1/11،P≤0/261  نتوانستند به طور معناداری سبک­ه ای مقابله ­ای اجتنابی این مادران را پیش ­بینی کنند. در نتیجه نوع سبک دلبستگی مادران دارای فرزند مبتلا به آسیب شنوایی با سبک­های مقابله ­ای اجتنابی آنها ارتباطی نداشته و فقط دلبستگی ناایمن اجتنابی مادران پیش­ بینی ­کننده استفاده آنها از سبک­ های مقابله ­ای اجتنابی است.  نتیجه ­گیری: بر اساس یافته ­های این پژوهش می­ توان نتیجه گرفت که احتمالا عدم بهزیستی روان­ شناختی مادران دارای فرزند مبتلا به آسیب شنوایی رابطه نوع سبک دلبستگی و مهارت­ های مقابله ­ای اجتنابی آنها را تحت شعاع خود قرار می­دهد.